شهرک. [ شَ رَ ] (اِخ ) نام محلی است یک فرسخ و نیم جنوبی وشتک در فارس [روستای دشتک حالیه] . (ازفارسنامهٔ ناصری). نام دیهی از دیه های فارس که تا شیراز, پنج فرسنگ فاصله دارد. (از نزهة القلوب ص ۱۸۵).
نام شهر شیریکوم, تنها شباهتی به ظاهر نام شیراز, (تیرازیش, باستانی) باستانی دارد:
نظر به کلمات تِر و تیره (مادۀ صمغی و غلیظ) در زبانهای هندوایرانی نام باستانی تیرازیش, (تیر-رز-ایش) را می توان به معنی دارندۀ شیرۀ رز گرفت. از آنجاییکه آنجا را با شیراز, مطابق می دانند، لذا معلوم میشود نام شیراز, از همین شیرۀ رز (شراب) گرفته شده است: احتمال دارد نام تپه باستانی قصر ابونصر معرب آبون-سرای (سرای محلول/مشروب) بوده است. چون اینجا را با تیرازیش, باستانی مطابقت, داده اند که محل تهیه شراب بوده است و نامهای تیرازیش, (در هِیئت تِرَ-رز-ایش= مالک شیرۀ انگور) و شیراز, (درهیئت شیرۀ-رز) نیز گواه آن هستند. از اینجا نتیجه میشود شراب فارسی هم ترکیب واژه های شیره و آب بوده است که با کلمه شرب عربی مشتبه شده است. خود هیئت شی-رز شیراز, را نیز در زبانهای کهن هندوایرانی می توان به معنی محل شراب و انگور معنی کرد. چون محل تیرازیش, را مطابق با تپۀ قصر ابونصر شیراز, آورده اند که به نظر می رسد به معنی محل فروشگاه شراب بوده است:
.आपण m. ApaNa store, सुरा f. surA wine
ارسال شده توسط Mofrad
سيان جرقويه اصفهان...برچسب : نویسنده : 9siyane بازدید : 146