کوه قلعه بزی (حسن آباد قلعه بزی)

 حسن آباد قلعه بزی

این کوه در جنوب غربی شهر اصفهان و در مجاورت شهرستان دیزیچه قرار دارد. از کنار این کوه رودخانه زاینده رود عبور می کند که باعث سرسبزی و خرمی روستاهای اطراف آن شده است همچنین خط راه آهنی که به ذوب آهن می رود هم از کنار آن عبور می کند. مسیرهای صعود به قله این کوه بسیار سخت می باشد و افراد معمولی قادر به صعود از آن نیستند.

متاسفانه در کتاب کوه های اصفهان نوشته آقایان فوقانی و مومنی چیزی در مورد این کوه نوشته نشده که امیدوارم در ویرایش های بعدی این مساله مورد لحاظ قرار گیرد.

در این کوه دو اثر تاریخی وحود دارد یکی غار قلعه بزی (یا به گفته خود اهالی غار حسن آباد قلعه بزی) که مربوط به عهد پارینه سنگی میانی است دهانه آن حدود 16 تا 18 متر است و جزء غارهای طبیعی محسوب می شود که انسان آن را به عنوان محل سکونت خود انتخاب کرده است. حفار غار آقای فریدون بیگلری است و کار باستان شناسی آن بین یک هیئت ایرانی و آلمانی مشترک است. در حفاری های غار ابزارهای پارینه سنگی و نوع غذاهای مصرف شده توسط آنها پیدا شده است.

دومین اثر قلعه موجود بر فراز این کوه است که مربوط به عهد سلجوقیان می باشد. امروزه بقایایی از آن بیشتر باقی نمانده است. البته عهده ای هم آن را منسوب به دوره ساسانیان می­دانند که بعدها در زمان سلجوقیان تعمیراتی در آن صورت گرفته است.

اما در وجه تسمیه شهرستان دیزیچه که در نزدیکی این کوه واقع شده است در کتاب «فرهنگ جامع نامها و آبادی های کهن اصفهان نوشته محمد مهریار» این گونه نوشته شده که دیزیچه از دو بخش کلی «دیزی» و «چه» تشکیل شده است. بخش اول که خود واژه ای منفرد محسوب می شود به دو جزء «دی» و «زی» تقسیم می شود. «دی» از همان واژه «ده» آمده است. باید دانست که صورت قدیمی تر «ده» در متون فارسی قرن 4 تا 6 اکثرا به صورت «دیه» آمده است. اما «زی» از ریشه و ماده زیستن است و ما مکرر در طی این فرهنگ به این نام و صورت های دیگر آن « ژی- جی- چی» که در نام دیه ها آمده بر می خوریم. بنابراین دیزی یعنی «ده­زی» و به عبارت دیگر زیستگاه انسان در دیه. اما جزء سوم «چه» که همانند «ک» علامت تصغیر است و دیزیچه به معنای دیزی کوچک است.

+ نوشته شده در  یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۶ساعت 16:38  توسط سيد مصطفي محمدزاده   |